- صیقل کردن
زدودن، جلا دادن، صیقل زدن
معنی صیقل کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- صیقل کردن (خوا / خا نِ / نَ دَ)
صیقلی کردن. جلا دادن. روشن کردن. زدودن:
گر تن خاکی غلیظ و تیره است
صیقلش کن زآنکه صیقل گیره است.
مولوی.
ز اشتیاقت صیقل آیینۀ جان میکنم
از برایت قصر میناکار سامان میکنم.
سعیداشرف (از آنندراج)
گر تن خاکی غلیظ و تیره است
صیقلش کن زآنکه صیقل گیره است.
مولوی.
ز اشتیاقت صیقل آیینۀ جان میکنم
از برایت قصر میناکار سامان میکنم.
سعیداشرف (از آنندراج)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
جانوری را شکار کردن، اشکردن، اصطیاد، شکردن، شکریدن، اقتناص، بشکریدن، شکاریدن
(خوا / خا دَ / دِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
جلا یافتن. زدوده شدن. روشن شدن:
صیقل رخ تو تا ز می ناب میخورد
آیینه پیچ و تاب چوگرداب میخورد.
مفید بلخی (از آنندراج).
گر نخورد دیدۀ اهل نظر
صیقل حیرت ز تماشا چه حظ.
ظهوری (از آنندراج)
صیقل رخ تو تا ز می ناب میخورد
آیینه پیچ و تاب چوگرداب میخورد.
مفید بلخی (از آنندراج).
گر نخورد دیدۀ اهل نظر
صیقل حیرت ز تماشا چه حظ.
ظهوری (از آنندراج)
(خوا / خا گُ تَ دَ)
لغت نامه دهخدا
روشن کردن. جلا دادن. زدودن:
در هر نفس که از دل آگاه میزنی
صیقل به روی آینۀ ماه میزنی.
طاهر نصرآبادی (از آنندراج).
چو از زخمه صیقل زدی تار را
مقام دگر شد خریدار را.
ملاطغرا (از آنندراج).
ای دل بموج اشک سیاهی مبر ز چشم
صیقل مزن که آینه ام را جلا بس است.
کلیم کاشی (از آنندراج)
در هر نفس که از دل آگاه میزنی
صیقل به روی آینۀ ماه میزنی.
طاهر نصرآبادی (از آنندراج).
چو از زخمه صیقل زدی تار را
مقام دگر شد خریدار را.
ملاطغرا (از آنندراج).
ای دل بموج اشک سیاهی مبر ز چشم
صیقل مزن که آینه ام را جلا بس است.
کلیم کاشی (از آنندراج)
(غِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
آواز کردن ماکیان و خروس. (فرهنگ فارسی معین) :
سحر که کرد ز شادی خروس طبعم قیق
زدم به گوشۀ دستار لب گل تزریق.
فوقی یزدی (از فرهنگ فارسی معین).
رجوع به قیق شود
سحر که کرد ز شادی خروس طبعم قیق
زدم به گوشۀ دستار لب گل تزریق.
فوقی یزدی (از فرهنگ فارسی معین).
رجوع به قیق شود
(خوا / خا تَ / تِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
زنی رابرای مدتی معین گرفتن. زنی را به متعه گرفتن. متعه کردن. صیغه گرفتن. رجوع به صیغه و صیغه گرفتن شود
(شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
پیمودن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پیمانه کردن. با کیل اندازه و مقدار چیزی را معین کردن
(خوا / خا کَ / کِ دَ)
لغت نامه دهخدا
جلا دادن. روشن ساختن. افروختن. زدودن:
خاک زنگار برآورد خوشا زنگاری
که دهد آینۀ دیده و دل را صیقل.
سلمان (از آنندراج).
نمیدانم که صیقل داده مرآت ضمیرم را
که زنگ خانه آیینه می ریزد غبار من.
محمداسحاق شوکت (از آنندراج)
خاک زنگار برآورد خوشا زنگاری
که دهد آینۀ دیده و دل را صیقل.
سلمان (از آنندراج).
نمیدانم که صیقل داده مرآت ضمیرم را
که زنگ خانه آیینه می ریزد غبار من.
محمداسحاق شوکت (از آنندراج)
(اِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
بکار بردن میوه و شیرینی و امثال آن نه بطریق غذای عادی شب و روز. بصورت نقل خوردن. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا) : ازآن وجه میوه ها در سولوق ریختم تا بهر وقت از آن با فرزندان تنقلی می کنم. (جهانگشای جوینی) ، مزۀ شراب کردن. خوردن چیزی اندک و خوش طعم با شراب. (از یادداشتهای مرحوم دهخدا). رجوع به تنقل شود
کامیدن نمیدن گراییدن رغبت کردن تمایل یافتن، بسویی متوجه شدن: (آنگاه که میل زوال کند (شمس) و روی بغروب نهد، ) اعراض کردن منحرف شدن: (چون روزگاراز طریق سازگاری میل کند میل در چشم بصیرت کشد) میل کشیدن، : (سلطان بفرمود تا قاور در شربت زهرچشانیدند و هر دو چشم پسرش را میل کشیدند)
آواز کردن کامیان و خروس: سحر که کرد شادی خروس طبعم قیق زدم بگوشه دستار لب گل تزریق
شکردن شکار کردن اندر آن مرغ خانگی نپرد زانکه باز از هوا ورا شکرد (سنائی) شکار کردن
چکر زن کردن زنی را برای مدتی معین گرفتن زنی را متعه کردن صیغه گرفتن
درست در آمدن درست در آمدن صادق بودن: گفته شما در این مورد صدق نمی کند
گمان کردن، پنداشتن، تصور کردن
اندیشه کردن، اندیشیدن، تفکر کردن